«پرسپولیس» (2007)

براساس رمان گرافیکی ساتراپی درباره زندگی او در ایران قبل و بعد از انقلاب و سپس در اروپا.
این فیلم رشد ساتراپی از کودک به نوجوان سرکش و عاشق سینما در ایران را دنبال می کند.
در پس زمینه، تنش های فزاینده فضای سیاسی در ایران در دهه های ۷۰ و ۸۰، با بازداشت و سپس اعدام اعضای خانواده آزادی خواه او و پس زمینه جنگ فاجعه بار ایران و عراق قرار دارد.

شگفت‌انگیزان (2004)

قبل از اینکه کریستوفر نولان بتمن فیلم‌های ابرقهرمانی را تاریک بسازد و دنیای سینمایی مارول آن‌ها را اسطوره‌ای در هم بپیچد، برداشت پیکسار از جنگجویان صلیبی شنل‌پوش، آن‌ها را مبتکرتر و سرگرم‌کننده‌تر از آن زمان کرد. داستان‌های بی‌شماری ابرقهرمانی با ضربه‌های عمومی به دلیل آسیب‌های جانبی سروکار دارند، اما برد برد، نویسنده و کارگردان (غول آهنین) از «سوپرها» مسافت‌های کمدی بی‌پایانی دریافت می‌کند که سعی می‌کند در جامعه معمولی، دکمه‌دار و طبقه متوسط ​​جا بیفتد. وقتی بالاخره به عمل فراخوانده می‌شوند، هیجان‌ها نه تنها از نجات‌دهنده جهان توسط شگفت‌انگیزان ناشی می‌شود، بلکه از آزادی خود واقعی بودن آنها نیز ناشی می‌شود. به یاد داشته باشید: خانواده ای که با هم با ابر شرورها مبارزه می کنند، با هم می مانند.

«شلوار اشتباه» (1993)

والاس، مخترع مقرون به صرفه و سگ وفادارش، گرومیت، یکی از دوتایی کمدی بزرگ سینما هستند، و آنها – و دستانی که با حوصله بدن‌های پلاستیکی آنها را شکل می‌دهند – در بهترین حالت خود هستند و با یک پنگوئن سوسیوپاتیک مسلح به یک شلوار روباتیک مبارزه می‌کنند. . نیک پارک و خدمه آردمن او، که همچنین مسئول فیلم کلاسیک “آرامش موجودات” هستند، که در آن حیوانات باغ وحش صمیمانه در مورد محاسن زندگی پشت میله‌های زندان صحبت می‌کنند، تمام جزئیات پرزحمت محیط مینیاتوری این دو نفر را تا حدودی تحت تأثیر قرار می‌دهند. کاغذ دیواری در کلبه دنج بریتانیایی آنها.

والس با بشیر (2008)

آری فولمن، مستندساز اسرائیلی به ساخت فیلم‌های لایو اکشن سنتی عادت داشت، اما انیمیشن را برای کشف ماهیت لغزنده خاطرات، به‌ویژه خاطراتی که او و دوستانش پس از جنگیدن در جنگ ویرانگر لبنان سرکوب کردند، انتخاب کرد. گفتگوهای فولمن با دوستانش و باز شدن آرام خاطراتش با ادامه فیلم ناراحت کننده تر می شود. از آنجایی که کاملاً متحرک است، روش معمول مستند پرش از مصاحبه سر صحبت به اجرای مجدد جای خود را به حال و گذشته ای مبهم می دهد. نتیجه توهم‌آمیز و آزاردهنده است، انتقادی که تجربه شخصی، اعتراض سیاسی و شعر را در هم می‌آمیزد.

“بامبی” (1942)

لحظات کمی در تاریخ دیزنی به عنوان فراموش نشدنی – یا بدنام – وجود دارد که مادر بامبی توسط یک شکارچی مورد اصابت گلوله قرار می گیرد و بچه حنایی کوچک شیرینش را به حال خود رها می کند. با این حال، آنچه ممکن است مردم فراموش کنند این است که بامبی تصدیقی زیبا و غنایی از زندگی است، که باید شامل مرگ نیز باشد، اما فضایی را برای دوستی، خانواده و شکوه های سرسبز جهان طبیعی نیز باز می کند. شاید از دست دادن مادرش پایانی بر بی گناهی زن معروف فیلم باشد، اما این فیلم یک فضیلت قوی از بزرگ شدن، کسب دانش و یادگیری ایستادن روی چهار پای خود می سازد.

“South Park: Greater, Longer, Uncut” (1999)

خشن ترین فیلم از نظر فنی در این لیست نیز یکی از پیچیده ترین فیلم های آن است. تری پارکر و مت استون عاشق انیمیشن‌های بدوی و سبک بریده‌شده و گنگ‌های گسترده هستند – زیرنویس فیلم احتمالاً کمترین لطیف‌ترین شوخی دیک است که تا به حال ساخته شده است – اما آنها همچنین طنزپردازانی ماهر با چشمانی تیزبین و هدف مرگبار هستند. BL&U علاوه بر نشان دادن صدام حسین در رختخواب با شیطان، پاستی‌های تئاتر موزیکال بی‌نقصی را به نمایش می‌گذارد که نشان‌دهنده موفقیت این دو در برادوی، کتاب مورمون است. زنده ماندن! (و پانچ و پای را فراموش نکنید.)

«ماجراهای شاهزاده آخمد» (1926)

نه دهم قرن پس از انتشار اولیه، افسانه ماورایی لوته راینینگر هنوز با سیالیت شگفت انگیز خود شگفت زده می شود. اگرچه تصاویر آن با برش های کاغذی پیچیده ایجاد شده اند، اما به نظر می رسد مانند آب جریان دارند، جادوی خالص ایجاد شده با ساده ترین ابزار. ماجراهای دستاوردهای شاهزاده آخمد حتی شگفت‌انگیزتر است وقتی در نظر بگیرید که راینینگر و همکارانش بدون نقشه کار می‌کردند. هیچ قانونی برای شکستن آنها وجود نداشت، بنابراین آنها به مدت سه سال به هر جایی که تخیل و آزمایش آنها آنها را می برد، رفتند و یکی از اولین فیلم های بلند انیمیشن را خلق کردند و هنوز هم یکی از بهترین های این رسانه هستند.

«داستان اسباب بازی» (1995)

پیکسار با اولین فیلم خود که به طور معجزه آسایی تضمین شده بود، وارد جهان شد، که قبلاً دارای یک دسته قوی در مضامین، حس شوخ طبعی و سبک خانه بود که آنها را به استانداردی برای ویژگی های انیمیشن مدرن تبدیل می کرد. تیم انقلابی آن زمان این شرکت که به زبان تند و بدیع دوران کودکی مسلط بود، گروهی از اسباب‌بازی‌های دوست‌داشتنی را ایجاد کرد که با هر تماشای مجدد بیشتر شبیه دوستان قدیمی هستند. وودی و باز لایت یر (تام هنکس و تیم آلن) یک زوج عجیب و غریب کمدی ستارگان را می سازند، و رندی نیومن “You Got a Friend in Me” هنوز هم هر بار ما را جذب می کند.

فیلم لگو (2014)

با اثبات اینکه مجموعه داستان اسباب‌بازی آخرین کلمه در مورد زندگی مخفی اسباب بازی کودکان نیست، کارگردان کریس میلر و برداشت با شکوه و احمقانه فیل لرد از آن قطعات کوچک سازنده، کریس پرت را تبدیل به یک ستاره کرد و از شیرینی ماقبل‌طبیعی و تسلط او در گنگ بودن استفاده کرد. -طنز پسرانه ستاره پارک‌ها و تفریحات امت را صداپیشگی می‌کند، هر لگوی که می‌فهمد او برگزیده‌ای است که باید جهان را از شر لرد بیزینس (ویل فرل) نجات دهد. مطمئناً، روایت‌های سفر قهرمان یک کلیشه کامل است – و این یکی از چندین فیلم اکشن است که این خودآگاه خنده‌دار فریب‌کاری می‌کند. ساخت فیلمی که یک تبلیغ بلند برای محصول اصلی باشد، آسان است. ساختن یکی به این مهیج، جذاب و خلاقانه بی پایان مانند محصول عنوان بسیار سخت است.

«پینوکیو» (1940)

وقتی که “گپتو” (“کریستین راب”)یک ستاره در حال سقوط را می بیند، آرزو می کند که عروسک خیمه شب بازی اش، “پینوکیو” (“دیک جونز”)، بتواند یک پسر واقعی شود.
در شب، پری آبی (Evelyn Venable) به آرزوی جی پی یو تن می دهد و از جی پی یو (کلیف ادواردز) می خواهد که به عنوان وجدان پسربچه چوبی عمل کند.
اما پینوکیوی ساده لوح و مورد اعتماد در چنگال جان مقدس شریر (والتر کتلت)می افتد که او را به جزیره گناه آلود لذت هدایت می کند.